Miña Virxen do Carmen,
cheiña de Piedades,
pidelle a dios por min,
que eu tamen me chamo Carmen.
¿Hay?,
miña Virxenciña, do Carmen,
do Carmen de Trobe,
nai como non ai ningua,
rosa que non hay nacida,
giame ven pola vida
e tapame co teu mantiño,
e que tope agarimo
e me senta protexida,
da que les peligros,
peligros, que da a vida.
Boume abuscala Vida,
lonxe, ven loxe dus meus lares,
miña Vixenciña do Carmen.
pidelle a dios por min,
que eu tamen,
me chamo Carmen.
Mucha. P.
María del Carmen Pallas Seijo.
Poesía en Galego,sin revisión ortográfica.
